Do czego potrzebne są nam uczucia?

Dzisiaj chcę się z tobą podzielić tematem uczuć. Co to takiego uczucia? Najprościej możemy powiedzieć, że są one wyrazem naszego ustosunkowania się do otaczającej rzeczywistości, do tego, co się wokół nas dzieje. Są też wyrazem naszych potrzeb, oraz procesów psychicznych i biologicznych. Pełnią rolę siły napędowej, pozwalają budować związki, odkrywać sens życia, dokonywać zmian, nabierać doświadczenia, mądrości życiowej... Poza tym uczucia mają swój znak i z tego względu możemy podzielić je na następujące dwie kategorie:

• uczucia pozytywne, wyrażające nasz pozytywny stosunek do źródeł ich powstawania                (np. ludzie, których lubimy, sytuacje, przedmioty);
• uczucia negatywne, których doświadczanie jest nieprzyjemne i przejawia się naszym                 unikającym stosunkiem do ich źródeł.

Oczywiście zarówno uczucia pozytywne, jak i negatywne są jednakowo ważne i niezbędne dla naszego rozwoju i w ogóle dla całego naszego życia. Możesz  wyobrazić sobie, jak wyglądało by nasze życie, gdybyśmy np. nie przeżywali bólu, złości, czy strachu? Znam taki jeden niestety tragiczny przypadek, kiedy taka sytuacja miała miejsce. Otóż mój kolega ze studiów był sparaliżowany od pasa w dół i mając ostry stan zapalny  wyrostka robaczkowego nie odczuwał bólu. Kiedy rozpoznano, co dzieje się z jego organizmem było już za późno, aby mu pomóc. Tak więc, jak widzisz błogosławieństwem dla nas jest zdolność doświadczania wszelkich uczuć zarówno negatywnych, jak  i pozytywnych, chociaż już ich bilans, czy natężenie może wskazywać na problemy. Aby jeszcze lepiej ukazać rolę przeżywanych przez nas uczuć  możemy przyjrzeć się kolejnym ich kategoriom:  

• Ze względu na intensywność ich przeżywania możemy wyróżnić:

- afekty - bardzo gwałtowne, silne reakcje emocjonalne  tzw. „uczulenia emocjonalne”; 

- nastroje - procesy o słabym natężeniu, pozytywne/negatywne utrzymujące się przez                           dłuższy czas;

-  namiętności , które charakteryzuje intensywność przeżywania, długi okres trwania,                             możliwość ich kontrolowania.

• Ze względu na źródło ich przeżywania możemy wyróżnić uczucia:

  - intelektualne swoje źródło mają w procesach poznawczych, w poznawaniu rzeczywistości;

    - moralno - społeczne związane z naszym funkcjonowaniem społecznym, wartościami;

    - estetyczne pojawiające się w zetknięciu się z przedmiotami wyrażającymi piękno np.                          widoki, obrazy, utwory muzyczne, literackie i in.   

               

Jak więc widzisz, uczucia odgrywają niezwykle ważną rolę w naszym życiu i jest to sfera, która rozwija się i ewoluuje dopóki żyjemy. Jednak, aby się rozwijać i spełniać w naszym życiu powinniśmy znajdować czas i uwagę dla swoich uczuć i je pielęgnować. Podoba mi się porównanie, że nasza sfera uczuć jest jak ogród i od tego, jak będziemy go uprawiać, takie też wyda plony. Jak odpowiednio się o niego zatroszczymy, to będziemy mogli cieszyć się z jego dobrych plonów. Natomiast jeśli go zaniedbamy - zdziczeje i będzie pełen chwastów. Zastanawiałeś się kiedyś, jak uprawiać ten osobliwy, intymny ogród? Może masz na to jakiś własny sposób? A może twój ogród pełen jest parzących pokrzyw…?

Jeśli treść tego artykułu Cię zainteresowała, daj znać proszę w komentarzach. Już niedługo napiszę, jak można pielęgnować swój ogród uczuć.  Pozdrawiam serdecznie i do następnego czytania.  

Witam po długiej przerwie

Witam serdecznie wszystkich odwiedzających. Długo nie publikowałem na blogu, gdyż chciałem go przenieść na inną domenę. Jednak na razie nowego bloga nie będzie a ja nadal będę publikował na tym blogu. Inspirując się zdobytą wiedzą, obserwacjami, przemyśleniami i doświadczeniem będę umieszczał na nim kolejne artykuły, wskazówki, materiały wideo, kursy, e- booki dotyczące szeroko pojętego samorozwoju. Wszystko to po to, aby każdy odwiedzający mojego bloga mógł znaleźć na nim najlepsze wg mojej wiedzy i doświadczenia informacje dla siebie w temacie samorozwoju.

Największym darem człowieka jest możliwość popełniania błędów. 
Natomiast jego największą mądrością jest uczenie się na nich.
Wiedza zaś jest sprzymierzeńcem mądrości!

Ciąg dalszy już wkrótce. Pozdrawiam serdecznie